Biber'imiz Hasta

Aileye son  katılan güzel kızımız Biberi veteriner kontrolünden geçirdik.

Temizlendi, tırnakları kesildi ve aşıları yapıldı. Yeni tasma alındı. Bir de sağlık karnesi düzenlendi ve aileye katılması tescillendi.

Ancak yapılan kontrolde ileri derecede kulak enfeksiyonu, burun kanallarında tıkanıklık görüldü.

Hemen tedaviye başlandı.

Minik abisi de  kızımıza şefkat gösteriyor:)

Benim  güzel, zarif, terbiyeli kızımın  çabucak iyileşmesi için dua edin sevgili dostlar...

Biber Hanımefendi

Yok edilmeleri an meselesi!

Son aşkım Biber

Kızlarım

Jane'im

Colette'im

Minik, Colette ve Jane

Minik'im

t

Colette'im

t

Jane'im

t

Mutlu Paticikler

Kızlarım, şehrin göbeğindeki küçük apartman dairesinin yedinci katından sonra burada adeta cennette yaşıyorlar. Oraya da sokaktan gelmişlerdi. Onlar mutlu olduğu için ben de çok mutluyum. Darısı sokakta yaşam savaşı veren tüm canların başına.
Jane bahçeyi seyrediyor
Akşamüzeri keyfi
Colette bahçede

Colette'im

Abla şefkati:)

Köpeğiniz için çok cici yatak

Bunu görünce ''Minik için mutlaka yaptırmalıyım '' dedim:))

Kaynak: Una camita para tu mascota

Orada olamasam da!!

Jane

Sıcak çok sıcak! Halimize bakar mısınız?

Tanıştırayım: Karakız

Bu hanımefendi ilk taşındığımız günlerde ürkek ürkek dolaşıyordu, çok da zayıftı.

Baktı ki Begonvilli Ev'in bahçesinde bir kap mama temiz su ve bol bol sevgi var artık verandamızdan hiç ayrılmıyor. Sabah kapıyı açınca ilk onu görüyorum:))

Kızlarım

Bu kızlar bir içim su, cins pet diye tutturanlara duyrulur; ikisi de sokaktan geldiler, bizim prenseslerimiz oldular..

Ah Jane ah!!!!!

Pencereden uzun uzun dışarıyı seyretmeleri içimi acıtıyordu.

Hele burada, her pencerenin önünde bir ağaç, bir dolu cik cik leyen kuş, eee bahçemiz de var artık, biraz biraz dışarı çıkarayım dedim.

Elbette gözüm üzerlerinde olarak.

Meraklı meraklı keşfettiler bahçeyi.

Başka kediler de geldi, malum bahçede su, mama kaplarımız var..

Her şey iyi güzeldi de eve girme zamanı geldiğinde söz dinletemedim. Sanki ''biraz daha!'' dercesine bakıp kaçıyorlardı. Daha hava da kararmamıştı, hadi azıcık daha kalsınlar dedim. Mutfakta biraz işim vardı.

Beş on dakika sonra bir baktım Colette verandada kapıyı açmamı istiyor. Jane nerede diye bakınırken ne göreyim, başıboş iki köpek bahçemizdeki çam ağacının altındalar. jane de can havli ile ağaca tırmanmış.. Hemen koşup köpekleri uzaklaştırdım. Gelin görün ki Jane korkmuş, ağacın oldukça yüksek bir yerinde iki kalın gövde arasına sıkışmış, korkudan titriyor. Komşumdan yardım istedim. Uzun bir Merdiven koyup alacağız. Neyse ki biz merdiveni getirinceye dek inmeyi başarmış, İşte böyle korkuttu bizi.

Kızlarımın Muhabbeti

Sabah erkenden bahçe keyfi yapan kızlarım oyunlar oynadılar, kuş kovaladılar, yorulunca eve gelip muhabbetle koklaştılar:)

Kızlar Bahçede

Dün sabahtan beri kızları yavaş yavaş bahçeye alıştırmaya çalışıyorum. Çünkü yedinci kattaki apartman dairesinde tutsak gibiydiler. Buraya geleli pencereden kuş seslerini dinleyip dışarıya çıkma eğilimleri gösteriyorlar. Her ikisi de kısırlaştırıldığı için bahçede oynamaları, egzersizlerini yapmaları iyi olur diye düşünüyorum. Bir yandan da gözümün önünden ayrılmalarını istemiyorum. İlk sekiz gün hiç dışarı bırakmadım. Benimle birlikte evin içinde durmadan inip çıktılar. Dün sabah ikisini de aşağı indirdim ama jane verandada kaldı, ürkek ürkek etrafına bakınmakla yetindi. Colette bir parkta doğduğu ve biraz daha büyümüş olarak eve geldiği için bahçeye daha kolay uyum sağladı. Verandadan şöyle bir aşağıya baktı.
Sonra bahçeye indi.


Akşam üzeri tekrar bahçeye indik, bu kez Jane de katıldı.
Komşu bahçede otların arasında meraklı meraklı dolaştılar.

Bir ara tombik Jane Çam ağacına tırmandı, gözlerime inanamadım:)


Bunlar da benim fotoğrafçılığın yüz karası çekimlerim..

Ne enerji ama:)) Hamarat Köpekcik

Kastamonu'dan ''Yardım edin!'' çığlığı

Fotoğraf temsili

Sevgili dostlar, sokaktaki ve bazen de sahipli olduğu halde yardıma muhtaç olan canlar için, yakın çevremde bizzat verdiğim uğraşıların yanı sıra sosyal paylaşım ağlarında da elimden geldiğince bir şeyler yapmağa çalışıyorum. Özellikle yuva bulma ve yardım çağrıları için.. Dünden beri Twitter'daki hayvansever dostların bana ilettiği acil bir durum var yine..

Konu şu; Bana anlatıldığına göre; Kastamonu Küre'de yaşayan bir hanım ve baktığı (sayısını bilmiyorum)bir grup köpek, çok zor durumdalarmış. Açlık çekiyorlarmış. Doğal olarak ben bu yardım çağrısı ile ilgilendim, en azından RT yolu ile seslerini duyurmalarına yardımcı olayım diye. Ancak direkt olarak mama gönderebileceğimi düşünmüşler. Olanaklarım şu an çok kısıtlı. Aşağıda baktığım hayvanların tedavi ve mama giderleri beni kısıtlıyor. Bana gelen mesajlar durumun vehametini anlatıyor. Köpekler o kadar açlarmış ki, kuru ekmeğe bile saldırır hale gelmişler. Kadıncağız en son komşularından ödünç makarna alıp haşlamış. Artık özel durumu her ne ise, çok zor durumdaymış. Eğer elinizden bir şey gelirse ve bir kaç kilo da olsa kuru mama göndermek isterseniz bana aşağıdaki mail adresime yazın ve size bu zor durumdaki hayvansever hanımın adres ve telefon bilgilerini vereyim. Boş yere isim ve adres teşhiri olmasın diye böyle yapmayı uygun buldum.
begonvilliev@gmail.com
İlgilenen dostlara şimdiden yürekten teşekkürler..

Konuğumuz var!

Efendim, tanıştırayım; bu yakışıklı  delikanlının adı Nuri.

Sevgili arkadaşım Sezoş'un biricik oğlu. Anneciği perşembe günü dizinden bir operasyon geçirecek. Bu yüzden Nuri bizim konuğumuz oldu. Annesi  hastaneden çıkıncaya dek Nuri bizimle kalacak.

Belli ki şaşırdı ve biraz da yadırgadı ortamı.. Öyle tatlı bir kedicik ki, uslu uslu  oturuyor, mamasına suyuna dokunmadı bile.. Annesini ve evini özlemiş olmalı. Bizimkilerden Jane'i arkadaşlık etsin diye yanına koydum ama  uzaktan bakışıyorlar. Nuri iri bir kedi olduğu için Jane'im önce  korktu,  şimdi sakin sakin oturuyorlar..

Onların kurtarıcısı olabilirsiniz!

Sokağa terkedilen yüzlerce köpek yeni sahiplerini bekliyor.

Köpekler için tuvalet

Evde bakılan köpekler için böyle bir tuvalet çıkmış. Kullanan var mı? Varsa memnun kaldınız mı?

Kedilere zararlı yiyecekler

Kedilerde Beslenme

Colette'imin zor günü

Kızım dün operasyon geçirdi.

Ayılıyor:

Diğer  görüntülerini fotoğraflamaya içim el vermedi.

Ameliyatı gayet  iyi geçti. Narkozdan çıkarken  biraz ağladı.  Hatta çok ağrısı var diye paniğe kapıldım ama  veterinerimiz ağrı  kesici  yaptığını, ağlamaya benzer seslerin narkozdan çıkma davranışı olduğunu söyledi.

Gece boyunca da zaman zaman  içimi acıtan sesler çıkardı. Bir kere de azıcık kustu. Sabaha doğru sakinleşti. Sabah kalkınca  kafesinden çıkmak istedi. Tuvaleti gelmiştir diye  açtım kapısını.  Yanılmamışım; gidip kumuna  yaptı. Sonra da babaya  gidip kendini sevdirdi. Mama verdim, yemedi. Şimdi elyaf koyduğum karton kutuya girip yattı.  Canı yanar diye çıkarmadım.Yarın kontrolümüz var.

Küçük kızımın sıkıntıları

Yaralı bir kuyrukla ve sağ kulağının ucu kopmuş olarak evimize gelişi daha dün gibi.  O zamanlar minicikti, bir deri bir kemikti. Sokakta kötü beslendiği için karnı şişkindi.

Parkta baktığım bir grup kediciğin en küçüğüydü. Öyle sevimliydi ki, başına  o korkunç olay gelmeden bir gün önce parkta resimlerini çekmiş,'' küçük kediciğin  karnı doyduktan sonraki keyifli halleri'' diye paylaşmıştım
sizlerle.
Tık
Ertesi sabah  onu kanlar içinde bulunca hemen kapıp veterinere götürmüştüm. tedavi sonrası da parka bırakmaya kıyamamış eve almıştım. Minik ve Jane istemezler diye çok korkmuştum ama neyse ki kabullendiler.

Aradan geçen bir  kaç ay boyunca minik kız büyüdü, yetişkin kedi oldu. Bir yandan da doğa kanunları işledi ve kızım zor bir döneme girdi. Huzursuz, ağlamalı sızlamalı bir dönem bu. Dişi kedisi olanlar bilirler. Onun  ağlar gibi çıkardığı sesler ve  huzursuz halleri  bizi çok  üzüyor. Aynı sıkıntıları Jane'de  de yaşamıştık. Ne yapacağımızı şaşırmıştık.  Çiftleştirip  yavruları olmasına  neden olsak,  asla  o yavrulara bakamayız, evimiz  bir hayvan istifçisinin evi haline gelir. Yuva bulmak imkansız,  çünkü dışarda  gördüğüm  zor durumdaki yavru kedilere yuva bulmaya çalışırken  bile  helak oluyorum, kimse istemiyor. İçimiz kan ağlayarak Jane'i kısırlaştırmak zorunda kalmıştık.  Şimdi aynı  üzüntüyü Colette için yaşıyoruz. Veterinerimizle görüştük. Cumartesi günü operasyon geçirecek. Çok üzülüyorum ama  başka çaremiz yok.