PitaPata - Personal picturePitaPata Dog tickers

15 Eylül 2011 Perşembe

Minik, Jane ve Colette

Colette de fotoğraf çektirmeyi seviyor:)


 Daha çok sevdiği bir şey daha var. Tabii ki oyun, oyun, oyun...


Yine abla kardeş muhabbetleri:)

 Sonra en sevimli halimizle dinleniyoruz:)


Minik'imiz

9 yorum:

  1. Colette büyüdükçe Jane 'e benziyor :) Kuyruk tamamen iyileşmiş maşallah ! Yalnız Minik biraz dışlanmış gibi geldi bana. Umarım yalnız kalıp üzülmez.

    YanıtlaSil
  2. Evet benziyorlar. Kuyruk iyileşti ama epeyce kısaldı. Minik pek onlara yüz vermiyor. Daha çok bizimle ilgileniyor. Biz de bol bol seviyoruz oğluşumuzu:)

    Minik patişlere selamlar!

    YanıtlaSil
  3. O kıvrık kıvrık, yumuş yumuş patiler :)
    Çok güzeller Begonvil'cim... çok!
    Miniğin o dili hele... şirinlik muskası bunların hepsi :)

    YanıtlaSil
  4. colette aynen benim fıstık'a benziyorr.fıstık'ında karnının üzerinde kal deseni var:)))
    çok tatlılar...

    YanıtlaSil
  5. Sorma Ella'cım. Evde bazen deli deli koşuşturup her tarafa tüylerini saçmalarını, birbirlerinin mamalarını aşırmalarını, bir parça gazeteyi paramparça edip odaya dağıtmalarını, yün yumaklarını karmakarışık etmelerini, tam uyumak üzereyken üzerimize atlamalarını, Minik'in asansör sesi duyunca avazı çıktığı kadar havlamasını,hoşlanmadığı insanlar eve gelince havlayıp hırlamasını,hatta protesto çişi yapmasını, günde en az on kere girdikleri dolaplarda, perde arkalarında vs onları aramamızı, evde sessizlik varsa mutlaka bir yaramazlık yapmalarını saymazsak onlarla yaşamak çok güzel:)

    Teşekkürler Halime. Eminim Fıstık da çok tatlıdır.

    YanıtlaSil
  6. Bunlar süper üçlüler ya!Hepsini ayrı seviyorum.Colette nin yalamazlıkları devam ediyor sanırım:))Jane ye çok iyi arkadaş oldu.Hele Minik:)Dile bak:))Çok şeker.Hepside ayrı ayrı sıkıştırıldı.
    Mırk:)

    YanıtlaSil
  7. Teşekkürler Pembe Patiş. Biz öyle diyoruz size:)

    Ah devam etmez mi, o yaramaz bir kız. Ablası bebekken de usluydu. Minik'im bir başka tabii ki. İlk göz ağrımız.

    YanıtlaSil
  8. Bizim de iki ay öncesine kadar iki kardeş kedimiz vardı. Evin içi onların en büyük oyun alanıydı, perdeler, halılar, koltuklar...
    Ne yazık ki kedilerimizden KUDDEL gitti ve bir daha gelmedi. MUDDEL onu uzun bir süre evin içinde aradı, miyavladı. İçim eridi, onu öyle görünce. Şimdilerde ise MUDDEL çok sakinleşti, çok daha uysal oldu. Sizinkileri görünce aklıma geldi. Onlarla yaşam güzel ama zaman zaman da zorlukları var...

    YanıtlaSil
  9. Sayfamıza hoş geldiniz.
    Gidip dönmeyen kediniz için üzüldüm. Muddel'in sizden hiç ayrılmamasını diliyorum.
    Bizim Jane de çok yalnızdı. Gerçi Minik vardı ama kedi olarak hiç bir canlı tanımıyordu kızımız. Colette gelince çok sevindi. Evet zorlukları var, yine de iki kedi çok güzel:)

    YanıtlaSil