Günaydın sevgili dostlar! Mutlu pazarlar hepinize!
Günlerdir fizik tedavi için evden sabahın kör karanlığında ayrıldığımdan, sabah kahvaltılarına hasret kalmıştım. Ayak üzeri atıştırıp bitki çayı ile idare ediyordum. Zaten o saatlerde, bir şeyler yemek istemiyor insan..
Neyse, annem tedavi sürecinde benimle ilgilenmek için burada. Tahmin edeceğiniz gibi mutfakta, bahçede, çekmecede, dolapta bir anne eli değme durumları var:)) Bu pazar uyanınca balkona hazırlanmış kahvaltı beni bekliyordu.
Gazeteme kadar düşünmüş ve her bi şeyi hazır etmiş anneciğim.
Burada sonbaharın tüm güzellikleri boy göstermeğe başladı. Örneğin, ilkbahardaki coşku olmasa da, güller, japon gülleri ve begonviller hala açarak beni mutlu ediyorlar..
Kış meyvelerimiz de az sayıda olsa da hazırlıktalar. Bu sene limon ağaçlarımız çok az meyve verdiler. Zeytin ise hiç olmadı ama greyfurtlar keyifli.
Bahçenin tadını en çok Pofuduk ve yavruları çıkarıyor:) Emzirme döneminde iğne ipliğe dönen Pofuş kısırlık operasyonundan sonra yine eski güzelliğine kavuştu. Yavrular da kocaman oldular. Yiyip içip oynuyorlar.
Bugün bahçemizin kraliçesi olarak bu uçuk pembe açan sukulentleri seçtim. Aylarca gösterişsiz haliyle bir köşede duran iki saksı sukulentim birden narin çiçeklere büründü.
Bu günlük bizden bu kadar dostlar. Hepinize gönlünüzce güzel, huzurlu ve mutlu bir pazar diliyorum. Begonvilli Ev'den sevgiler, selamlar..
22 Eylül 2013 Pazar
Begonvilli Ev'e Anne Eli Değdi
Etiketler:
Antalya,
Begonvilli Ev Halleri,
Can Dostlarımız,
Yaşamdan
20 Eylül 2013 Cuma
Bizim Evin Minik Patilileri
Bizim evin minik patililerini tanıyorsunuz. Minik, Jane, Colette'den öyle çok söz ettim ki..
Derken her bireri hikayeleri ile yani iç acıtan bazı olaylarla Begonvilli Ev'e yerleşen diğerleri ile nüfus kalabalıklaştı. Hiç birinin evlat edinilmesi planlanmamıştı çünkü makul sayıdan sonrası hem onlar için hem de bizim için sıkıntı ve sorun demekti.
Ne var ki sokakta bırakılsalardı yaşama şansları olmayacaktı. Sonradan katılanlardan Biber'i tanıtmıştım bir önceki yazımda.
Nazmiş ve bebeklerin annesi Pofuduk'tan da söz etmiştim ama onları da biraz daha tanıyın istiyorum:
Nazmiş
Nazmiş geçen kış sitedeki kedilerin yüzde doksanını alıp götüren bir salgın hastalıktan ya da zehirlenme olayından kurtulan bir kaç kediden biri. Diğeri de bebeklerin anneleri Pofuduk. Bu ikisinin şansı hastalanır hastalanmaz sürüne sürüne bizim bahçeye gelmeleri oldu. Nazmiş'i sabah erken saatlerinde kapımızda yarı baygın bulduk. Bir kaç dakika sonra da aşağıda, bahçede Pofuduk'un kötü durumda olduğunu gördük. Yan evde oturan komşumla hiç zaman kaybetmeden bu ikisini kliniğe yetiştirdik. Serum takıldı, küvezde kaldılar ve antibiotik tedavisi yapıldı. Üç gün yoğun bakımdan sonra eve getirdik. Biz küçük bir erkek tekir olan Nazmiş'i, komşum da Pofuduk'u alıp iyileşene dek çatı katlarımızda baktık. Bu bakım süreci hiç de kolay olmadı. Çünkü her ikisi de uzun süre kendine gelemedi. Sonunda iyileştiler ama gelin görün ki, Pofuduk da bize geldi ve bizim verandada doğurdu. Üçü kız, biri erkek dört bebeği oldu.
Pofuduk Anne
Pofuduk'un kısırlık ameliyatını yaptırdım. Nazmiş o günlerde öksürdüğü için olamadı. Kış gelmeden onun da olması gerekiyor. Sırada yavrular da var. Şimdilik bahçede ve verandada bakıyoruz ama Nazmiş eve daha alışık olduğu için girip çıkıyor. İşte durum bu dostlar.
Derken her bireri hikayeleri ile yani iç acıtan bazı olaylarla Begonvilli Ev'e yerleşen diğerleri ile nüfus kalabalıklaştı. Hiç birinin evlat edinilmesi planlanmamıştı çünkü makul sayıdan sonrası hem onlar için hem de bizim için sıkıntı ve sorun demekti.
Ne var ki sokakta bırakılsalardı yaşama şansları olmayacaktı. Sonradan katılanlardan Biber'i tanıtmıştım bir önceki yazımda.
Nazmiş ve bebeklerin annesi Pofuduk'tan da söz etmiştim ama onları da biraz daha tanıyın istiyorum:
Nazmiş
Nazmiş geçen kış sitedeki kedilerin yüzde doksanını alıp götüren bir salgın hastalıktan ya da zehirlenme olayından kurtulan bir kaç kediden biri. Diğeri de bebeklerin anneleri Pofuduk. Bu ikisinin şansı hastalanır hastalanmaz sürüne sürüne bizim bahçeye gelmeleri oldu. Nazmiş'i sabah erken saatlerinde kapımızda yarı baygın bulduk. Bir kaç dakika sonra da aşağıda, bahçede Pofuduk'un kötü durumda olduğunu gördük. Yan evde oturan komşumla hiç zaman kaybetmeden bu ikisini kliniğe yetiştirdik. Serum takıldı, küvezde kaldılar ve antibiotik tedavisi yapıldı. Üç gün yoğun bakımdan sonra eve getirdik. Biz küçük bir erkek tekir olan Nazmiş'i, komşum da Pofuduk'u alıp iyileşene dek çatı katlarımızda baktık. Bu bakım süreci hiç de kolay olmadı. Çünkü her ikisi de uzun süre kendine gelemedi. Sonunda iyileştiler ama gelin görün ki, Pofuduk da bize geldi ve bizim verandada doğurdu. Üçü kız, biri erkek dört bebeği oldu.
Pofuduk Anne
Pofuduk'un kısırlık ameliyatını yaptırdım. Nazmiş o günlerde öksürdüğü için olamadı. Kış gelmeden onun da olması gerekiyor. Sırada yavrular da var. Şimdilik bahçede ve verandada bakıyoruz ama Nazmiş eve daha alışık olduğu için girip çıkıyor. İşte durum bu dostlar.
7 Eylül 2013 Cumartesi
Biber'im
Hikayesini anlatmıştım ama kısaca tekrar anlatayım, bilmeyenler için.
Komşulardan birinin ev dışında baktığı kedilerdenmiş. Yani biz gelene dek ev yüzü görmemiş. Onu ilk komşuların merdiveninde gördüğümde kocaman gözleri ile bana bakıyordu. Bir yandan da patilerini yalıyordu. Yumuşacık tüyleri kabarmış, rüzgardan pof pof olmuştu. Aylar sonra komşular tatile çıktılar ve bu güzel kız da bize gelmeye başladı. Bir lokmacık mama yiyip kayboluyordu. Sonra daha sık gelmeye başladı ve evimize yerleşti. Tabii ki veteriner kontrolü, aşıları vs yapıldı. Nefesi koktuğu için kan tahlili bile yaptırmıştım o günlerde. Ciddi bir diş enfeksiyonu dışında bir rahatsızlığı yokmuş. Onu da tedavi ettirdik.
Şimdi bizim kıymetli kızlarımızdan biri oldu. İyi ki geldin Biber'im.
Komşulardan birinin ev dışında baktığı kedilerdenmiş. Yani biz gelene dek ev yüzü görmemiş. Onu ilk komşuların merdiveninde gördüğümde kocaman gözleri ile bana bakıyordu. Bir yandan da patilerini yalıyordu. Yumuşacık tüyleri kabarmış, rüzgardan pof pof olmuştu. Aylar sonra komşular tatile çıktılar ve bu güzel kız da bize gelmeye başladı. Bir lokmacık mama yiyip kayboluyordu. Sonra daha sık gelmeye başladı ve evimize yerleşti. Tabii ki veteriner kontrolü, aşıları vs yapıldı. Nefesi koktuğu için kan tahlili bile yaptırmıştım o günlerde. Ciddi bir diş enfeksiyonu dışında bir rahatsızlığı yokmuş. Onu da tedavi ettirdik.
Şimdi bizim kıymetli kızlarımızdan biri oldu. İyi ki geldin Biber'im.
5 Eylül 2013 Perşembe
Özgür ruhlu kızım Colette
Jane ile tamamen farklı karakterdeler. Jane, hanım hanımcık, nazlı, sevecen, sokulgan ve sakin. Evden çıkmayı pek sevmez. Colette ise hiper aktif, dokunulmaktan hoşlanmayan, canı isterse sadece başını okşatan, evden çok dışarıda olmayı seven ama belli rutinlerle mutlaka eve gelen, yemeğini hep aynı köşede yiyen çok özel bir kedi. Jane kapıyı açmamız için adeta rica eder. Colette ise hiç minnet etmez, balkondan atlayıp gider. Anlayın artık aralarındaki farkı:)) Şu var ki, ikisinin de sevgisi eşit ve ikisini de çoook seviyoruz.
Etiketler:
Can Dostlarımız,
Colette,
Colette ve Jane,
Jane ve Colette,
Kızlarım
4 Eylül 2013 Çarşamba
3 Eylül 2013 Salı
Bu bebekler var ya bu bebekler!
Anneleri ölümcül bir zehirlenme ile girdi hayatıma.
Uzun hikaye, sitenin hayvan düşmanı sevgi yoksunları, geçen kış onlarcasını acımasızca zehirlediler..
Komşumla kurtarabildiğim iki tanecik şanslıdan biriydi Pofuduk.Sonra gelip kapımızda doğurdu. Dört güzel yavru da hayatımıza dalış yaptı:)
Uzun hikaye, sitenin hayvan düşmanı sevgi yoksunları, geçen kış onlarcasını acımasızca zehirlediler..
Komşumla kurtarabildiğim iki tanecik şanslıdan biriydi Pofuduk.Sonra gelip kapımızda doğurdu. Dört güzel yavru da hayatımıza dalış yaptı:)
Şimdi tam dört aylık oldular. Anneyi kısırlaştırdık.
Bizim evin patili nüfusu kalabalık. Hepsinin beslenmesi (Doğru dürüst beslenmeden söz ediyorum) Aşıları, kısırlaştırılmaları... Nasıl baş edeceğim bilemiyorum.
Bir de onları görmeye bile tahammül edemeyen, zehircileri düşünürsek, işim çoook zor dostlar!
Güvenli yuvalar aradık. İkisine bulduk ama son anda vaz geçtiler. İşte yavruların durumu bu!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)