Yaralı bir kuyrukla ve sağ kulağının ucu kopmuş olarak evimize gelişi daha dün gibi. O zamanlar minicikti, bir deri bir kemikti. Sokakta kötü beslendiği için karnı şişkindi.
Parkta baktığım bir grup kediciğin en küçüğüydü. Öyle sevimliydi ki, başına o korkunç olay gelmeden bir gün önce parkta resimlerini çekmiş,'' küçük kediciğin karnı doyduktan sonraki keyifli halleri'' diye paylaşmıştım
sizlerle.
Tık
Ertesi sabah onu kanlar içinde bulunca hemen kapıp veterinere götürmüştüm. tedavi sonrası da parka bırakmaya kıyamamış eve almıştım. Minik ve Jane istemezler diye çok korkmuştum ama neyse ki kabullendiler.
Aradan geçen bir kaç ay boyunca minik kız büyüdü, yetişkin kedi oldu. Bir yandan da doğa kanunları işledi ve kızım zor bir döneme girdi. Huzursuz, ağlamalı sızlamalı bir dönem bu. Dişi kedisi olanlar bilirler. Onun ağlar gibi çıkardığı sesler ve huzursuz halleri bizi çok üzüyor. Aynı sıkıntıları Jane'de de yaşamıştık. Ne yapacağımızı şaşırmıştık. Çiftleştirip yavruları olmasına neden olsak, asla o yavrulara bakamayız, evimiz bir hayvan istifçisinin evi haline gelir. Yuva bulmak imkansız, çünkü dışarda gördüğüm zor durumdaki yavru kedilere yuva bulmaya çalışırken bile helak oluyorum, kimse istemiyor. İçimiz kan ağlayarak Jane'i kısırlaştırmak zorunda kalmıştık. Şimdi aynı üzüntüyü Colette için yaşıyoruz. Veterinerimizle görüştük. Cumartesi günü operasyon geçirecek. Çok üzülüyorum ama başka çaremiz yok.
Sıkıntınızı anlıyorum sevgili komşum ama ben inandım ve ikna oldum ki bu yavrucakları kısırlaştırmak en iyi çözüm. Küdük oldukça güzel bir Ankara kedisi üstelik sağır da değil yani yavrulara çok rahat yuva bulabilirdim ama ben yine de bana gelir gelmez -ki bu da 2 yaş civarındaydı - kısırlaştırdım. Eşimle yavruları asla veremez ,versek bile verdiğimiz aileleri sürekli izleyip rahat bırakmazdık :) Demem o ki en iyi çözüm bu. Umarım sıkıntısız ve kolay bir operasyon olur . Şimdiden geçmiş olsun diyorum ve iyi haberlerinizi bekliyorum. Karlı bir İzmir akşamından sevgiler ,selamlar...
YanıtlaSilNasıl üzüldüğümü anlatamam sevgili komşum. Suçluluk duyuyorum ama başka çare olmadığını da biliyorum.Sizlere de sevgiler, selamlar.
SilEvde yaşayan kediler için başka çare yok.Şanslı 7 yaşında.1 yaşında kısırlaştırmıştım.Üzme kendini.Herşey daha iyi olacak inşallah.
YanıtlaSilSevgiler:)
Gerçekten de başka çaremiz yok. Güzel dilekleriniz için teşekkürler.
Silarkadaşların dediği ğibi evde beslediğimiz dostlar için çözüm bu.bende fıstık'ı sokaktan aldığımda kısırlaştırdım, birde yanında erkek kardeşi vardı.yavrularsada kimseye veremezdim.evdede kaç tanesine bakabilirizki.üzülme şimdiden ğecmiş olsun.
YanıtlaSilsevğiler..
Evet, gerçekten de çare yok. Sonuçta altı yedi ay sonra yavrular da aynı duruma düşecekler. Kısırlaştırılmazsa bu işin sonu gelmeyecek.
SilÜzülecek bir şey yok bence.
YanıtlaSilOnun sağlığı açısından, olması gereken yapılacak.
hayvan istifçisi olmadığımıza göre... sokak hayvanlarına barınacak yuva bulmak bu kadar zorken...
Hayvancağıza işkence etmeye gerek yok.
Yakında biz de yaşayacağız aynı sorunu, hepimize geçmiş olsun :/
Ella'cım, mantığım bunları söylüyor ama içim acıyor yine de. Onun hakkında karar veriyoruz, hiç bir şeyden haberi yok. Evet, hepimize
Silde geçmiş olsun.
oyyy şimdiden geçmiş olsun evde olunca hep mecbur kaldık.inş sıkıntısızca geçirir operasyonu.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederiz. İnşallah öyle olur.
Sil